Judith Robben, clustermanager Dienstverlening, Werk & Ontwikkeling, WSD: “De leerlijnen helpen onze collega’s met een afstand tot de arbeidsmarkt om zich verder te ontwikkelen. In de leerlijnen leren collega’s essentiële vaardigheden die zij straks nodig hebben in hun werk. Denk daarbij aan werknemersvaardigheden zoals op tijd op je werk zijn, samenwerken maar ook je aan regels houden. Daarnaast leren mensen vakvaardigheden, vaardigheden die specifiek bij een bepaald beroep horen.
WSD heeft leerlijnen gericht op functies in de openbare ruimte, productie, zorg, techniek, schoonmaak, retail, catering en facilitaire dienstverlening. Daarmee zijn de mogelijkheden bij WSD groot. Iedereen die bij WSD instroomt doorloopt een leerlijn. En daarmee sluiten de leerlijnen naadloos aan bij alles waar WSD voor staat: het ontwikkelen en begeleiden van mensen die zonder ondersteuning geen werk kunnen vinden of houden. De leerlijnen vormen ook een manier om vraag en het aanbod van werk met elkaar te matchen. Wij ontwikkelen mensen alleen naar werk waarin ook echt banen te vinden zijn.
Ook bij de leerlijnen hebben wij in 2020 de gevolgen van de coronacrisis gemerkt. Allereerst leek de virusdreiging het verder ontwikkelen van de leerlijnen te vertragen. In maart stond één ding hoog op onze agenda: onze mensen aan het werk houden. Onze collega’s hebben werk nodig want werk geeft houvast en een gevoel van veiligheid, zeker in een moeilijke tijd. En daarin zijn we in onze ogen goed geslaagd.
Het aan het werk houden van collega’s heeft de leerlijnen uiteindelijk ook veel gebracht. Omdat de arbeidsmarkt in beweging kwam bleken er ook allerlei nieuwe kansen voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt te zijn. Het gevolg was dat mensen zich in deze periode vaak zelf verder hebben moeten ontwikkelen. En daar helpen de leerlijnen juist bij: snel anticiperen als de marktvraag verandert door de ontwikkeling van collega’s aan te passen. Ook werd nog eens extra duidelijk welke competenties in werknemers- en vakvaardigheden nu echt belangrijk zijn voor deze ontwikkeling.
Mensen ontdekten in deze periode juist kwaliteiten waarvan zij zich niet eerder bewust waren. Juist dat extra stukje bewustwording heeft geholpen. En natuurlijk, wat is het mooi dat de leerlijnen daaraan een steentje hebben bijgedragen.”
‘Samen op weg naar goud’. De tekst op de gouden laadpaal bij de entree van Ecotap is ook van toepassing op Stan Coppelmans. Nadat Stan zijn diploma had behaald op de Mytylschool in Tilburg, ging hij aan het werk op de montageafdeling van WSD in Boxtel. De jonge twintiger toonde ambitie en stroomde na een kort leertraject bij de technische dienst door naar een leuke detacheringsbaan bij de bekende producent van laadpalen voor elektrische auto’s, óók in Boxtel. “Ik leer veel door het gewoon te doen.”
“Ik heb altijd een technische baan geambieerd”, vertelt Stan nadat hij zijn programmeerwerk bij Ecotap even heeft onderbroken. “Op de Mytylschool heb ik wel wat technische vakken gehad, maar bij de technische dienst van WSD ben ik het vak pas écht gaan leren. Zo heb ik gewerkt aan de aandrijving van transportbanden.” In het najaar van 2020 kwam Ecotap in beeld. “Ik ben leergierig en wilde stappen zetten. Ecotap bood mij de kans op mee te werken aan de productie van laadpalen. WSD was een mooi opstapje naar een volwaardige baan.”
Programmeren en testen
Stan is door WSD gedetacheerd bij Ecotap en wordt elke werkdag met een taxibusje van Middelbeers naar het bedrijf aan de Kruisbroeksestraat in Boxtel gebracht. ’s Avonds wordt hij weer naar huis gebracht. “Ik houd me vooral bezig met het programmeren van technische modules die in laadpalen zitten. Ook ben ik betrokken bij het testen van deze modules. Soms werk ik ook mee aan de montage van dit kleine maar onmisbare onderdeel van de laadpaal.”
De coronacrisis was in 2020 van invloed op Stans werkzaamheden. “Vanwege alle coronamaatregelen kon ik ruim anderhalve maand niet werken omdat de taxibusjes niet reden voor mensen die zijn aangewezen op een rolstoel. Maar ach, dat is opgelost. Ik vind het vooral vervelend dat ik door corona niet naar PSV kan. Ik heb een seizoenkaart maar ben dit seizoen nog niet in het stadion geweest.”
Maximale wilskracht
Ecotap is content met Stan, die sinds november 2020 vier dagen per week programmeert. ,,Ons bedrijf kiest heel bewust voor het inzetten van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt”, vertelt teamleider Paul Salomons. “Dat we dit goed doen blijkt wel uit het keurmerk Prestatieladder Socialer Ondernemen (PSO). We willen koploper zijn als het gaat om de inzet van mensen met maximale wilskracht. Stan is een goed voorbeeld van iemand die ondanks een beperking doorzet en kansen wil grijpen.”
Paul zegt onomwonden dat Stan meer in zijn mars heeft dan alleen programmeren van laadpaalmodules. “Stan werkt nu enkele maanden bij Ecotap en we zien dat hij zaken heel snel oppikt. We willen hem graag naar een hoger plan tillen omdat we zien dat hij veel meer vaardigheden heeft. We denken dat Stan prima in staat is om bestellingen te plaatsen en contacten te onderhouden met technische toeleveranciers.”
Fijne werkplek
Stan straalt als hij de warme woorden van zijn werkleider hoort. “Ik houd van nieuwe uitdagingen”, lacht hij. “Bij WSD heb ik veel geleerd bij de technische dienst, nu leer ik elke dag bij Ecotap. Of ik last heb van mijn beperking? Nee hoor… Weet je dat ik mijn rolstoel niet meer zie? Ik heb een fijne werkplek en krijg bovendien alle ruimte om mezelf te ontwikkelen. Zo ga ik – net als Ecotap – op weg naar goud.”