Jaarverslag 2020
WSD in tien punten
René Overman, hoofd Facilitaire Dienst, WSD: “Een van de eerste vragen die opdook na de persconferentie waarin premier Rutte en minister Bruins de maatregelen tegen de verspreiding van het corona afkondigden was: hoe zorgen wij ervoor dat wij bij WSD veilig kunnen blijven werken? Voor een flink deel van onze collega’s is het simpelweg niet mogelijk om thuis te werken. Productiewerk is nu eenmaal iets dat je op locatie doet. Daar komt nog eens bij dat collega’s bij WSD vaker dan gemiddeld te maken hebben met gezondheidsproblemen. Het creëren van een veilige werkomgeving had dan ook topprioriteit.
Uitgangspunt bij alle maatregelen die wij genomen hebben, waren de richtlijnen van de Rijksoverheid. Deze richtlijnen vormden het absolute minimum waaraan wij wilden voldoen. En dat had vaak ingrijpende gevolgen. Het inrichten van een werkomgeving waarbij iedereen anderhalve meter afstand kan houden betekende nogal wat. Omdat collega’s verder uit elkaar moesten gaan werken, was er plotseling een ruimtegebrek op onze productieafdelingen. Ook kwamen collega’s terug naar WSD omdat externe werkzaamheden stopten. Gelukkig konden wij al snel het pand Schouwrooij 15c huren. Hierdoor kwam er genoeg ruimte om aan de anderhalvemetermaatregel te voldoen.
Daarnaast hebben wij allerlei kleinere maatregelen genomen: looprichtingen zijn aangegeven zodat collega’s elkaar ruimte kunnen geven, er zijn hygiënezuilen geplaatst met desinfecterende gel. Later kwamen de mondkapjes en hebben we spatschermen geplaatst op plekken waar dat nodig was. Gelukkig bleek ons eerder aangelegde ventilatiesysteem een gouden keuze: wij ventileren met verse buitenlucht. Tenslotte hebben wij ook maatregelen genomen in het vervoer, zodat collega’s op een veilige manier naar hun werkplek én naar huis vervoerd kunnen worden.
De aanleiding van alle maatregelen was allesbehalve positief. Toch was het een erg mooie klus om WSD coronabestendig te maken. Wij hebben in korte tijd veel kunnen doen; de regelruimte die ik hiervoor kreeg was groot. Tegelijkertijd was er veel waardering van collega’s voor alles wat we gedaan hebben. Dat geeft voldoening.”
“Kijk”, zegt Danny van Zandbeek bij de vitrines in het bedrijfsrestaurant van WSD in Boxtel. “Alle bestellingen liggen klaar om in de lunchpauze afgehaald te worden. In de zakjes vind je belegde broodjes, pistoletjes, krentenbollen of een salade.” De kantinemedewerker geeft graag uitleg over de gevolgen van de coronacrisis op zijn werkplek. “Toen het restaurant gesloten was, deed ik productiewerk. Best afwisselend.”
De coronamaatregelen die WSD nam in het hoofdgebouw in Boxtel waren ingrijpend, ook voor Danny. “Snel na de eerste berichten over een uitbraak in Nederland ging het bedrijfsrestaurant dicht en konden we niets meer verkopen”, vertelt de Gestelaar. “Maar duimen draaien was er niet bij hoor”, lacht hij. “Met mijn collega’s kon ik voldoende taken blijven doen. Koffiemachines schoonmaken, serviesgoed ophalen, koffie rondbrengen en afwassen.”
Danny vult aan dat de menukaart in het bedrijfsrestaurant gedurende het coronajaar stapsgewijs is uitgebreid. “We zijn begonnen met broodjes, nu komt daar ook soep bij en presenteren we de weeksnack. Dat kan een broodje kroket of een mexicano zijn; deze week is het een broodje gehaktbal met verse jus.”
McDonald’s
Danny is geboren en getogen in Sint-Michielsgestel en studeerde economie aan het Koning Willem I College in Den Bosch. Een bijbaantje bij McDonald’s in de Brabantse hoofdstad beviel hem zó goed dat hij bleef ‘plakken’. “Ik heb er achttien jaar gewerkt”, blikt de Gestelaar terug. “Ik klom op tot assistent-manager, maar de werkomgeving werd te hectisch. Ik kreeg ook moeite met onregelmatig werken, vaak tot ’s avonds
Anderhalve meter
De sfeer werd door corona wel anders. “Als kantinemedewerker heb je veel sociale contacten. Ik werk ruim twee jaar bij WSD en ken bijna iedereen. Het is best moeilijk als al die ontmoetingen wegvallen en je in een lege kantine werkt.” Danny was opgelucht toen de deuren van zijn werkplek weer open gingen en zijn collega’s mondjesmaat en op anderhalve meter afstand konden aanschuiven voor de lunch.
“Coronaveilig werken went heel snel”, vindt Danny. “Het mondkapje hoort er gewoon bij en mijn handen was ik nóg vaker dan ik als horecaman al gewend ben. Afstand houden is niet zo moeilijk, mede door alle routes en stickers die je op de vloer vindt.” Hij vervolgt: “Om te voorkomen dat iedereen elke pauze in de rij staat voor soep, snacks en broodjes, zijn we met bestellingen gaan werken. Wie tijdens de lunch iets lekkers wil eten of drinken, moet voor half elf ‘s morgens een formulier invullen en afgeven. Zodra de pauze begint, liggen alle lunchbestellingen klaar.”
Bij WSD vindt Danny meer rust en structuur. “Omdat het afgelopen jaar niet altijd even druk was in de kantine, doe ik soms ook productiewerk”, vertelt hij. “In een hal aan de overkant van de straat heb ik meegewerkt aan de productie van bloembakken en verwijderde ik batterijen uit lampjes. Afwisselend werk, prima te combineren met mijn job in het bedrijfsrestaurant.” De Gestelaar gaat daarom elke dag met plezier naar Boxtel. Hoe? “Op de fiets natuurlijk! Het is een mooie route. Bovendien is fietsen heel gezond.”